Een pak toiletpapier en wat druiven is wat ik zelfscan in de supermarkt. Met mijn handen vol en een vrolijk ‘tot ziens’ van het meisje aan de servicebalie loop ik naar de uitgang. Argwanend kijk ik nog even om. Komt er iemand achter me aan? Niemand met een vragenvuur? Geen gebedel om een aai over de bol?
Mijn achtervolgingswaan is het gevolg van online winkelen. Handig, maar helaas niet zonder bijverschijnselen. De digitale hunkering naar bevestiging neemt epidemische vormen aan. Veel online winkels gedragen zich als een overenthousiaste pup. Zodra je wat aandacht geeft, bijt hij zich vast. Kwispelend volgt hij je. Hunkerend naar een compliment. De reviewterreur begint zodra het digitale winkelmandje is afgerekend. Onmiddellijk wil de aanbieder verkering met je. Vind je me leuk? Ben je blij? Heb ik het goed gedaan? Maak ik kans op een vervolgafspraakje?
Wanneer je goedmoedig reageert op het kwispelend gedrag met ‘Goed gedaan Bobby. Je bent braaaaf, heel braaaaaaaf!’ dan kronkelt Bobby met z’n hele lijfje, piept van genot en druppelt van enthousiasme.
Voor je het weet is je inbox bevuild door een diarree aan smachtende verzoeken. Om ervan af te zijn trap ik erin, in de naïeve veronderstelling dat het toekennen van een aantal sterren als waardering afdoende is. Maar helaas gaat Bobby niet tevreden terug in zijn mandje. Hij druppelt enthousiast een stroom van vervolgvragen op me af. Hoe tevreden ben ik dan op een schaal van 1 tot 10? Hoe vind ik de website, de digitale keuzecoach, de verzending, de bezorgtijd, de bezorger, de glimlach van de bezorger, de verpakking, het plakband? Ergens in cyberspace loopt iemand helemaal leeg en klampt zich als een stalker aan me vast.
‘Af Bobby! In je mand en blijf!’ tik ik in het reviewvenster en klik snel weg.
Ik denk dat ik straks nog even naar de supermarkt loop om het meisje van de servicebalie een compliment te geven, de vakkenvuller te aaien en de manager te zoenen. Want ik blijf in de analoge wereld blijkbaar ernstig in gebreke.
Gerda Lether